Chłodny maj, dobry urodzaj.
Gdy kukułka kuka w maju, spodziewaj się urodzaju.
Gdy maj jest przy pogodzie, nie bywają siana w szkodzie.
Grzmot w maju nie szkodzi, sad dobrze obrodzi.
Grzmot w maju sprzyja urodzaju.
Na pierwszego maja szron obiecuje dobry plon.
Kto się w maju urodzi, dobrze mu się powodzi.
Maj bogaty sieje kwiaty.
Gdy w maju śnieg pada, suszę zapowiada.
Jak w maju plucha, to w czerwcu posucha.
W maju jak w gaju.
AKTUALNOŚCI
Serdecznie zapraszamy na zajęcia otwarte połączone z omówieniem obserwacji cech rozwojowych państwa pociech.
Szczegółowe informacje zostaną podane przez wychowawców poszczególnych grup.
SOLENIZANCI
01.05 Antoni Sitko
04.05 Nikola Kozik
08.05 Adam Antonkiewicz
08.05 Olgierd Grzonka
10.05 Emilia Szafron
13.05 Bruno Bałuch
16.05 Mateusz Spora
18.05 Zofia Ikas
21.05 Ignacy Król
24.05 Jakub Biela
26.05 Julian Czysz
28.05 Lena Jacek
29.05 Błażej Kolarczyk
29.05 Maria Stryjniak
30.05 Zuzanna Jadach
31.05 Jakub Kloc
31.05 Kulesza Maria
KĄCIK RODZICA
Jak to jest z kłamstwem u dzieci...
Kłamstwo to świadome działanie nakierowane na osiągnięcie określonego celu, np. uniknięcia kary, zwrócenia na siebie uwagi, podniesienia samooceny czy poprawy wizerunku. W ten sposób najczęściej używają go dorośli. A jak kłamią dzieci? Czy każde mijanie się z prawdą przez dziecko jest kłamstwem?
Po trzecim roku życia u dzieci rozwija się wyobraźnia. Ich zasób wiedzy o świecie jest nadal bardzo ograniczony, ale wystarczający, by tworzyć własne scenariusze przebiegu zdarzeń, zabaw, inscenizacji, w których punktem wyjścia bywa rzeczywistość lub fikcja (np. baśń, fabuła filmu lub książki). Na te zasoby nakłada się codziennie mnóstwo nowych informacji, które nie zawsze są zrozumiałe dla dziecka, więc wykorzystuje ono swoją wyobraźnię do zasymilowania nowych wiadomości albo uzupełnienia fantazją tego, co nie zostało zapamiętane. W tym okresie rozwojowym w dziecku rośnie pragnienie sprawczości i kontrolowania swojego życia. Historie, które opowiada, mogą sprzyjać zaspokojeniu tych potrzeb, bo w nich dziecko jest ważne, inni go słuchają i np. stosują się do wymyślonych przez dziecko reguł. U starszych przedszkolaków mogą pojawiać się już kłamstwa intencjonalne, gdy dziecko – najczęściej dość przypadkowo – odkrywa płynące z niego korzyści, takie jak możliwość uniknięcia kary czy rozgniewania rodziców bądź innych dorosłych opiekunów.
Jak reagować, gdy młodsze dziecko kłamie.
W przypadku przedszkolaka i dziecka w wieku wczesnoszkolnym najskuteczniejsze jest jasne stawianie sprawy i modelowanie zachowań w kwestii mówienia prawdy.
Ważne:
Mów, że kłamstwa są złe i mimo pozornych korzyści, są źródłem kłopotów dla kłamiącego.
Nie etykietuj dziecka („kłamca”), raczej skup się na szukaniu przyczyny takiego zachowania.
Reaguj spokojnie na trudne sytuacje, traktuj je jako problem do wspólnego rozwiązania. W ten sposób zminimalizujesz lęk dziecka przed karą lub innymi przykrymi konsekwencjami wynikającymi z jego zachowania.
Chwal, doceniaj szczerość i prawdomówność dziecka.
Bądź wzorem do naśladowania.
Kiedy szukać pomocy specjalistów:
U bardzo nielicznej grupy pojawia się kłamstwo patologiczne, objawiające się tym, że dziecko nie mówi prawdy, mimo że nie przynosi mu to korzyści i przebywa w bezpiecznym otoczeniu. Jeśli niepokoi nas zachowanie dziecka, bo w naszej ocenie nie ma powodów, aby kłamało, a jednak to robi, dobrze jest zwrócić się do specjalisty – psychologa. W takich przypadkach terapia obejmuje najczęściej całą rodzinę.
Kłamstwa u dzieci mają przyczynę – są naturalnym objawem rozwoju. Jeśli sami jesteśmy prawdomówni i reagujemy spokojnie niezależnie od tego, co słyszymy, dzieci także będą mówić prawdę. A jeśli nie? – wtedy mamy mnóstwo argumentów, aby tej prawdomówności od dziecka oczekiwać, bo sami wcielamy ją w życie.
KĄCIK LOGOPEDYCZNY